به گزارش مشرق به نقل از روزنامه رای الیوم، آمریکا در حالی روسیه را به تامین تسلیحاتی طالبان در افغانستان متهم کرده است که در زمان اشغال این کشور به دست شوروی سابق، با تامین تسلیحاتی مبارزان افغان خروج خفت بار شوروی سابق از خاک افغانستان را رقم زد در نتیجه باید پرسید آیا حمایت ادعایی روسیه از طالبان اکنون همان سرنوشت را برای آمریکایی ها رقم خواهد زد؟ آیا ویتنامی دیگر در حال خزیدن به افغانستان است؟

سفر ناگهانی وزیر دفاع آمریکا به کابل

جیمز ماتیس وزیر دفاع آمریکا دوشنبه گذشته در سفری ناگهانی و ارد کابل شد، اقدامی که با گذشت ۱۵ سال از اشغال افغانستان نشان می دهد این کشور هنوز امنیت ندارد و دولت مرکزی آن از کنترل بخش اعظم آن ناتوان مانده است.

پیش از سفر ماتیس به افغانستان سه تحول مهم در این کشور رخ داد که باید به منظور پی بردن به اوضاع جاری افغنستان درآن تامل کرد:

اول: چند روز پیش از سفر ماتیس نیروهای طالبان پایگاه ارتش افغانستان در مزار شریف را هدف قرار دادند که کشته شدن ۱۴۴ نفر و مجروح شدن بیش از ۱۰۰ نفر را به دنبال داشت.

دوم: استفاده آمریکا از بزرگترین بمب غیرهسته ای در شمال افغانستان که در جریان آن مقر و مجموعه تونل های داعش هدف قرار گرفت و بنابر بیانیه های رسمی منجر به هلاکت یکصد نفر از آنان شد.

این بمب حدود ده تن وزن داشت و توان تخریبی آن اندکی کمتر از بمب هسته ای است.

سوم: ماتیس در کنفرانس مطبوعاتی در کابل ضمن متهم کردن روسیه به تامین سلاح و مهمات جدید برای طالبان، این اقدام را با قانون بین الملل و حاکمیت سایر کشورها در تعارض دانست.

چرا ماتیس راهی افغانستان شد؟

روشن است از زمان تصمیم باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا مبنی بر خروج تعداد زیادی از مجموع هشت هزرا و ۴۰۰ سرباز آمریکایی از افغانستان در سال ۲۰۱۴ ماموریت آمریکا در این کشور با مشکلات زیادی روبه رو شده است و اکنون معلوم نیست آیا دلیل سفر وزیر دفاع آمریکا به کابل با رسیدن سلاح های روس به دست طالبان مرتبط است یا نتیجه کاهش نیروهای ارتش افغانستان است که آمریکا برای آموزش و مسلح کردن آن بیش از ۷۰ میلیارد دلار در ده سال گذشته هزینه کرد.

ریزش نیروهای ارتش افغانستان

تعداد زیادی از نیروهای ارتش افغانستان (حدود دو سوم) یا از ارتش جدا شده و به طالبان پیوستند و یا سلاح های جدید آمریکا را در بازار سیاه فروختند که در نهایت به دست طالبان رسید.

این جدایی از ارتش یا ناشی از ارتباط قبیله‌ای طایفه پشتون است که ۴۶ درصد جمعیت افغانستان را تشکیل می دهند یا حاصل دشمنی با نیروهای آمریکایی که طالبان را سرنگون کردند و بیشتر افغانی ها آنان را نیروهای اشغالگر می دانند.

غافلگیر شدن آمریکا از اظهارات انتقاد آمیز حامد کرزی

بی تردید انتقادهای پی در پی حامد کرزی رئیس جمهور سابق افغانستان از سیاست آمریکا در کشورش و متهم کردن آن به ایجاد هرج و مرج و تروریسم، دولت آمریکا را غافلگیر کرد زیرا کرزی را آمریکایی ها پس از حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و در پی سرنگونی طالبان  به قدرت رساندند، اما کرزی در روزهای پایانی ریاست جمهوری خود به خطر نقشه آمریکا برای ثبات وامنیت کشورش و گرفتار کردن آن در هرج و مرج خونین پی برد در نتیجه با اظهارات انتقاد آمیز به مقابله با آن برخاست.

کرزی یکی از شخصیت های اصلی بود که پوشش قانونی را برای اشغال کشورش توسط آمریکا فراهم کرد، اما در انتقاد تند از پرتاب بزرگترین بمب غیرهسته ای آمریکا به شمال کشورش درست عمل کرده و اظهار داشت، آمریکا افغانستان و مردم آن را به میدان آزمایش سلاح های خود تبدیل کرده است.

چرا همتای ماتیس در فرودگاه کابل به استقبالش نرفت؟

نکته دیگر اینکه عبدالله حبیبی وزیر دفاع افغانستان در مراسم استقبال از ماتیس در فرودگاه کابل حضور نداشت زیرا او و شاه شاهیم رئیس ستاد ارتش به دلیل جنایت مزار شریف و متهم شدن به کوتاهی و شکست در این خصوص، برکنار شدند.

اما اتهام زنی به روسیه در ارتباط با تامین تسلیحاتی طالبان یکی از مهم ترین نکاتی است که عمق تنگنا و گرفتاری آمریکا را نشان می دهد.

واقعیت‌هایی که ماتیس فراموش کرده است

عجیب اینکه ماتیس که با همراه نیروهای آمریکایی در افغانستان می جنگید و فرماندهی آنان را در خاورمیانه برعهده داشت، و او که نیروهای روس را به نقض قانون بین الملل و تامین تسلیحاتی طالبان متهم می کند، فراموش کرده است کشورش همین کار را کرده و موشک های استینگر و ضد تانک را در اختیار نیروهای افغانی قرار داد و از طریق متحدان سعودی و سایر عربهای خلیج فارس در جریان اشغال افغانستان توسط شوری سابق، میلیاردها دلار وارد افغانستان کرد و اکنون نیز گروههای مسلح در سوریه را به سلاح و موشک تاو مجهز کرده و آموزش نظامی و حمایت مالی در اختیار آنان قرار می دهد.

آیا آمریکا در افغانستان به سرنوشت شوروی سابق دچار خواهد شد؟

حمایت آمریکا از نیروهای افغانی و تامین سلاح های جدید برای آنان موجب شکست شوروی سابق و خروج خفت بار از افغانستان شد؛ اکنون باید پرسید آیا حمایت ادعایی روسیه از جنبش طالبان همان هدف را محقق خواهد ساخت و به عبارت بهتر شکست نقشه آمریکا در افغانستان را رقم خواهد زد؟

به نظر می رسد تاریخ تکرار می شود و جنبش طالبان تا تحقق هدف بزرگ خود یا همان شکست نیروهای آمریکایی و بازگشت مجدد به قدرت دست از مبارزه برنخواهد داشت، حتی اگر این کار نیازمند ائتلاف با روسیه باشد، زیرا بسیاری از طالبانی ها معتقدند روسیه دیگر یک کشور کمونیست نیست.